Kto je ziemniaki w ziemi, je prosto i jak sobie z tym poradzić

Dzień dobry czytelnicy! Nasz zespół jest przyjazny w pracy, dlatego w przeddzień świąt noworocznych postanowiliśmy zorganizować taki pomysł.

Rodzaj loterii. Nazwiska wszystkich pracowników w dziale zapisujemy na notatkach, miksujemy notatki, a każdy z nich sporządza notatkę z nazwiskiem kogoś, komu daje symboliczny prezent.

Podczas tej loterii jedna z koleżanek żartowała, że ​​chętnie otrzyma ziemniaki w prezencie, ponieważ ktoś ugryzł cały plon. Kto je ziemniaki w ziemi, gryzie prosto - dobre pytanie do refleksji. Czytaj!

Kto gryzł ziemniaki

Nasi czytelnicy wysłali zdjęcie uszkodzonego ziemniaka i zadają pytanie: kto gryzie bulwy? Ogrodnicy mają różne założenia - szufelka, niedźwiedź, szczur wodny, robaki ... Poprosiliśmy Irinę IVANOVA, specjalistkę od ochrony roślin, o skomentowanie zdjęcia. Oto, co powiedziała:

Ale to tylko założenie. Możesz sprawdzić, czy znajdziesz długie podziemne przejścia z zauważalną emisją gleby. Idealną opcją jest zasadzka w nocy z łopatą, ukrytą latarką i gotowość do natychmiastowego rozerwania ziemi. Chociaż nie wszystkim podoba się ta diagnoza przygodowa. ”

Poznaj lepiej

Wodopój - małe zwierzę ze skróconym tępym pyskiem i małymi uszami - jest odległym krewnym chomika. Ciało pokryte ciemnym brązem z czerwonym odcieniem włosów osiąga długość 20 cm, owłosiony ogon - co najmniej 10 cm.

Wodopój jest ogromnym szkodnikiem upraw i pastwisk. Szkodzi w ogrodach, w ogrodach warzywnych, w miejscach przechowywania warzyw. Zwykle osiada na brzegach rzek, jezior, stawów, w pobliżu bagna, ale często można go znaleźć daleko od wody - na łąkach, ogrodach, polach.

Gryzonie są bardzo żarłoczne, mogą otrzymywać pożywienie z głębokości 40–60 cm, nie zimują na zimę, dlatego są zmuszone do bardzo dużych zapasów żywności.

Dlaczego jest ich więcej

Wszystkie gryzonie podobne do myszy charakteryzują się nagłym wybuchem liczb, co wiąże się z ich zdolnością do reprodukcji. Niektórzy naukowcy uważają, że wzrost liczby pokrywa się z cyklami aktywności Słońca (według różnych opinii, 11-latków lub 7-latków). Uważa się również, że przyczyną jest niewłaściwe rolnictwo.

Sprzyjające warunki do życia i hodowli gryzoni są tworzone przez drobną uprawę z wypryskami, nieostrożne zbiory, obecność odstępów między rzędami i szerokie pobocza pokryte chwastami. W takich przypadkach gryzonie mają więcej pożywienia w małym środowisku, mniej prawdopodobne jest, że umrą od drapieżników.

Śmierć z przyczyn naturalnych

Liczba gryzoni podobnych do myszy może naturalnie maleć wraz ze swoją masową śmiercią zimą w okresie ostrych odwilży z topniejącym śniegiem. Woda wchodząca do dziur wypycha zwierzęta na zewnątrz, podczas gdy marznie, blokując wyjścia.

Koty domowe pomagają również uwolnić ogród od gryzoni. Zmniejsz liczbę myszy-gryzoni i chorób, w których giną, w tysiącach.

Środki kontroli

Ostrzeżenie: eliminacja szerokich wnętrz, poboczy porośniętych chwastami; dokładne kopanie ziemi; terminowe zbiory; stała kolekcja drzew owocowych; w sadach, przycinanie pni i gałęzi szkieletowych młodych drzew zimą z gałęziami świerkowymi (igły w dół), pokrycia dachowe, tkanina nylonowa, drobna siatka metalowa; okresowe zagęszczanie (rozmrażanie) śniegu wokół pni w zimie; ochrona zdrowych ptaków drapieżnych i zwierząt.

Myśliwiec: układanie w dołkach lub innych schroniskach dozwolonych leków, na przykład GryzNet-agro, 2 kapsułki na dołek (należy przestrzegać środków bezpieczeństwa, pracować w rękawiczkach, używać specjalnych łyżek lub szufelek, a także wykluczać dostęp do otworów innych zwierząt ); zastosowanie pułapek, które są zwykle instalowane przy wejściu do nor gryzoni.

Główne szkodniki warzyw i ziemniaków

Pchły krzyżowe - małe (0,2-0,3 cm) pluskwy w kolorze ciemnozielonym lub czarnym z żółtymi paskami. Szkodzą młodym pędom kapusty, rzodkiewki, rzodkiewki, buraków i innych upraw poprzez obgryzanie miąższu liścia.

Pchły są szczególnie niebezpieczne przy suchej, upalnej pogodzie, gdy szkodzą nawet sadzonkom kapusty. Liście uszkodzone przez liście mają wiele dziur i wkrótce wyschną.

W celu zwalczania pcheł można zapylać uprawy złocieniem (10–25 g na 10 m2), posypać rośliny i glebę popiołem lub pyłem tytoniowym zmieszanymi z równą ilością wapna. Za 10 metrów kwadratowych. m siew wymaga 100-150 g mieszanki.

Zapylanie najlepiej wykonywać wcześnie rano przez rosę, powtarzając je 2-3 razy w odstępach 7-10 dni - aż zniknie pchła. Możesz również użyć flag klejowych - kawałka materiału przymocowanego do patyka, impregnowanego jakimś lepkim materiałem. Taka flaga jest przerzucana przez rośliny, a pchły, skacząc, trzymają się jej.

Konieczne jest usunięcie chwastów z ogrodu, ponieważ są one oryginalnym schronieniem pcheł, głęboko do gleby jesienią i sieją we wczesnych stadiach.

W ostatniej dekadzie maja motyl zaczyna składać jaja, umieszczając je pojedynczo na dolnej i górnej stronie kapusty, rzodkiewki i innych liści krzyżowych. Jajka są żółte.

Jedna samica składa 150 lub więcej jaj. W ciągu 7-11 dni rodzą się z nich gąsienice. Ich ciało ma aksamitnie zielony kolor z cienkimi żółtymi paskami po bokach, rozmiar 2-2,5 cm. Gąsienice zjadają bibułkę, najpierw wykonując okno, a następnie przez otwory.

Gąsienice w starszym wieku całkowicie obgryzają liście, pozostawiając żyły nietknięte. W lecie często są klinowane między liśćmi pokrywającymi kapustę, powodując jej gnicie. Największą szkodę wyrządza bielenie rzepy, inne krzyżowe są w mniejszym stopniu uszkodzone.

Najłatwiejszym sposobem radzenia sobie z białkami rzepy na małych obszarach jest systematyczne sprawdzanie liści roślin i miażdżenie jaj, a następnie zbieranie i niszczenie gąsienic.Zbierz je w wiadrze, wlewając do niego trochę soli fizjologicznej.

Jeśli istnieje potrzeba użycia trucizn, zaleca się, aby po pojawieniu się gąsienic spryskać rośliny środkami biologicznymi lub roztworem karbofos (20-30 g na 10 litrów wody). Leczenie kapusty truciznami jest możliwe tylko do główki kapusty.

Możesz spryskać wywar z pomidorów. Bulion przygotowuje się w następujący sposób: 3,5 kg blatów (liści, pasierbów, łodyg, a nawet zielonych owoców) drobno sieka się, wylewa z dziesięcioma litrami wrzącej wody i pozostawia na 10 dni.

Stosowany jest również napar z łodyg i liści delphinium. W tym celu jedną część zielonej masy wlewa się 10 części zimnej wody, nalega przez dwa dni, filtruje, dodaje się 40 g mydła i stosuje do opryskiwania roślin.

Możesz również spryskać rośliny roztworem chlorku sodu (400 g na 10 litrów wody), posypać pyłem tytoniowym popiołem lub puszystą limonką.

Jesienią, po zbiorze kapusty, konieczne jest wykopanie działki na całą głębokość warstwy uprawnej, a także usunięcie wszystkich pozostałości z ogrodu - opadłych liści, kocherigi itp. W ten sposób zniszczona zostaje duża liczba wychowanych gąsienic zimujących w ziemi, na opadłych liściach, w kocherigi .

Szufelka kapusty - nocny motyl brązowo-szary. Rozpiętość skrzydeł wynosi 4–4,5 cm, przednie skrzydła mają ciemne poprzeczne paski i dwa punkty na przedniej krawędzi.

Wzdłuż zewnętrznej krawędzi przednich skrzydeł znajduje się lekka falista linia. Jajka mają szaro-szary, półkulisty kształt, z podłużnymi żebrami. Gąsienica w młodym wieku jest zielona, ​​dorosła - gruba, brązowo-zielona, ​​o długości do 5 cm Pupa ciemnobrązowa, gładka, błyszcząca.

Miarka kapusty jest rozpowszechniona na Dalekim Wschodzie i należy do najniebezpieczniejszych szkodników kapusty, niszczy również buraki, sałatę, groch, cebulę i inne rośliny. Motyle wylatują z zimujących poczwarek na początku lata, układając jądra na spodzie liści, w stosach po 30-50 sztuk.

Jedna samica składa średnio 600–700 jaj, w sumie może ułożyć do 2000. Świeżo złożone jaja są prawie białe, a następnie ciemnieją. Po 5-12 dniach z jaja wyłaniają się gąsienice. Początkowo żyją w grupach na spodzie liści, a następnie pełzają iw tym okresie jedzą w nocy, aw ciągu dnia zwykle chowają się wśród liści lub pod grudami ziemi.

Jesienią gąsienice wbijają się w głowę głowy, wykonując ruchy, i zanieczyszczają ją stołkiem, co powoduje gnicie głów. Na poczwarki gąsienice padają na ziemię. W lipcu pierwsza generacja gąsienic (wczesna kapusta) szkodzi, pod koniec sierpnia - wrzesień - druga generacja (późna kapusta). Poczwarki zimujące drugiej generacji.

Gryzące miarki - gąsienice motyli nocnych. W ciągu dnia są w ziemi, a po zmroku i nocą pełzają na powierzchnię i gryzą łodygi i łodygi liści u młodych roślin, au dorosłych uszkadzają liście i robią w nich dziury.

Gryzące gałki na Dalekim Wschodzie znacznie szkodzą większości warzyw, zwłaszcza kapusty, pomidorów i buraków w okresie od czerwca do lipca. Poważnie uszkadzają młode pędy ziemniaków, gryząc je. wynika.

Walka z kulkami jest trudna, ponieważ prowadzą ukryty (podziemny) styl życia. Gąsienice można wykopać i zniszczyć rano, delikatnie rozrywając ziemię wokół uszkodzonej rośliny. Konieczne jest również wykopanie ogrodu jesienią, podczas gdy znaczna część zimujących gąsienic umiera.

Ćma kapuściana uszkadza liście kapusty, zjadając w nich małe okna od dołu i pozostawiając nietkniętą górną skórę. Wraz z masowym wyglądem gąsienic liście kapusty stają się białe. Motyl jest mały, leci wieczorem; gąsienice są małe (0,9-1,2 cm), jasnozielone, z czarną głową, małymi czarnymi kropkami i rzadkimi czarnymi włosami na całym ciele.

U młodych roślin gąsienice jedzą punkt wzrostu i liście. W uszkodzonych roślinach główki kapusty nie są wiązane lub pozostają luźne, słabo rozwinięte. Gąsienice zimują w resztkach pożniwnych, chwastach. Latem rozwijają się nawet trzy pokolenia ćmy kapuścianej.

Środki kontroli są takie same jak w przypadku gąsienic kapusty. Musisz rozpocząć walkę z ćmą kapuścianą natychmiast po pojawieniu się pierwszych oznak uszkodzenia i zakończyć ją z początkiem formowania główki kapusty. Podczas przetwarzania musisz upewnić się, że trucizna spadnie na całą roślinę. Produkty biologiczne są skuteczne przeciwko ćmy kapuścianej.

Larwy muchy kapuścianej uszkadzają również rzodkiewki, robiąc dziury w roślinach okopowych. Kapusta muchowa w północnych regionach regionu powoduje szczególnie duże szkody.

Aby odstraszyć muchy, posypują ziemię wokół roślin naftalenem zmieszanym z piaskiem (1 część naftalenu na 5-8 części piasku) lub mieszaniną równych części pyłu tytoniowego i wapna. Możesz posypać puch wapnem kremem (20: 1) lub gorączką.

Najprostsze metody niszczenia jaj muchy kapuścianej to grabienie ziemi wraz z jąderkami z rośliny na środku nawy i dodawanie świeżej ziemi z rzędu do krzaka. Operację tę należy powtarzać 2–2 razy co 5–6 dni.

Wczesne sadzenie sadzonek i wysoka obsada zmniejszają uszkodzenia przez larwy muchy kapuścianej. Zapobiegawczym środkiem kontrolnym jest usuwanie i niszczenie palaczy.

Barwny lub północny pluskwa kapusty. Owady o krótkim wydłużonym korpusie (8–11 mm), zielonkawo-brązowym kolorze, z sześcioma zielonkawo-czarnymi plamami, czerwonym paskiem wzdłuż krawędzi i tymi samymi dwoma poprzecznymi plamami. Larwy są mniejsze, bezskrzydłe, w jaskrawych kolorach.

W połowie maja dorosłe robaki opuszczają miejsca zimowania (spod opadłych liści, mchu na krawędziach krzaków). Początkowo żywią się dziko rosnącymi roślinami krzyżowymi, a po posadzeniu sadzonek kapusty jej liście są uszkadzane przez ssące soki. W rezultacie na liściach tworzą się przebarwione plamy.

W dużych ilościach robaki i ich larwy pojawiają się w lipcu - sierpniu. W tym okresie uszkadzają jądra rzodkiewki, kapusty i innych roślin krzyżowych, wysysając soki z liści i łodyg. Uszkodzone rośliny wykazują osłabione kwitnienie, słaby rozwój strąków i kruchość nasion.

Środki kontroli. W przypadku wykrycia szkodnika przeprowadza się opryskiwanie roztworem kalbofos (10-30 g na 10 l wody). Zakłady przetwórcze z pestycydami należy zatrzymać na 30 dni przed zbiorem.

Paznokcie obgryzają liścienie i liście ogórków okrągłymi jamkami. wydłużone otwory wykonano na nieregularnie ukształtowanych liściach cebuli. Liście ogórków są często całkowicie niszczone, a cebula na końcach liści żółknie, zwija się i wysycha.

Paznokcie są szczególnie aktywne w słoneczne, spokojne dni, a przy pochmurnej pogodzie, przy silnym wietrze, chowają się pod kępami ziemi.

Aby kontrolować szkodniki, sadzonki i otaczającą je ziemię należy posypać popiołem. Musimy dążyć do stworzenia najbardziej sprzyjających warunków dla rozwoju roślin w tym krytycznym okresie, ponieważ zwykle wraz z pojawieniem się prawdziwych liści szkodliwość tych owadów nie jest już niebezpieczna.

Mszyce - małe owady (muszki) o zielonkawym lub ciemnobrązowym kolorze. Różne rodzaje mszyc uszkadzają wiele roślin warzywnych, wysysając z nich soki. Największa szkoda dla mszyc jest spowodowana przez kapustę i ogórki, szkodzi także melonowi, arbuzowi, dyni i grochowi. Uszkodzone liście zwijają się i stopniowo wysychają, rośliny pozostają w tyle w rozwoju i przybierają brzydką postać karła.

Aby zniszczyć szkodnika, należy spryskać rośliny roztworem mydła (200-300 g mydła na 10 litrów wody) lub wywaru tytoniowego mydłem (500 g pyłu tytoniowego i 100 g mydła na 10 litrów wody), a także roztworem karbofos (10-30 g na 10 l wody). Możesz traktować rośliny za pomocą naparu czosnkowego.

W tym celu 150-200 g czosnku miele się w maszynce do mięsa i miesza w 10 litrach wody. Roztwór stosuje się natychmiast. Możesz również użyć wywaru z popiołu. Przesiany popiół w ilości 300 g gotuje się w małej ilości wody przez 20 minut, a następnie filtruje, całkowitą objętość wody podnosi się do 10 l i dodaje się 30 g mydła do prania.

Walka z mszycami powinna rozpocząć się przy pierwszych oznakach pojawienia się szkodnika. Przetwórz spód liści. Konieczne jest usunięcie chwastów, palaczy i innych resztek roślinnych z ogrodu po zbiorach.

Mucha cebulowa z wyglądu przypomina muchę domową. Układa jądra (w stosach od 5 do 20 sztuk) między liśćmi chrząszcza, na suchych łuskach lub na ziemi w pobliżu szyi żarówki. Po 7-10 dniach pojawia się wrzód jąder, białawe larwy, które przenikają do żarówki i niszczą ją.

Aby zwalczyć szkodnika, który jest niebezpieczny dla cebuli, zaleca się siać nasiona i sadzić sadzonki lub nasiona w możliwie najkrótszym czasie. Podczas lotu much stosuje się repelenty. Wzdłuż rzędów cebuli i czosnku posypać pyłem tytoniowym, złocieniem, popiołem, torfem lub kulkami ćmy, mieszając je z taką samą ilością piasku.

Możesz również posypać trocinami nasączonymi kreoliną w rzędach lub zebrać jądra z roślin. Konieczne jest usunięcie z ogrodu roślin dotkniętych larwami i ich zniszczenie, a także ostrożne usunięcie wszystkich resztek pożniwnych.

Stosuje się również podlewanie roślin roztworem soli kuchennej (szklanka soli w 10 litrach wody). W takim przypadku musisz upewnić się, że rozwiązanie nie spadnie na liście. Po raz pierwszy podlewane, gdy liście osiągają 5 cm, a następnie co 20 dni.

Przydatne jest umieszczenie cebuli i klombów w pobliżu. marchewki Specyficzny zapach marchwi odpycha muchy cebulowe, a cebula lotna - muchy marchewkowe.

Gruźlica często szkodzi uprawom cebuli i czosnku wraz z muchami cebuli. Larwy są żółtawo-szare, mają charakterystyczny czerwonawo-brązowy wzrost na tylnym końcu. Larwy wnikają do żarówki i jedzą ją.

Żarówki gniją i stają się bezużyteczne. Zadaje nie mniej poważne obrażenia niż mucha cebulowa. Środki kontroli są takie same jak w przypadku muszki cebulowej.

Wireworms - żółtawe larwy chrząszczy orzechowych żyjące w ziemi, o solidnym, wydłużonym ciele przypominającym kawałek drutu. Gryzą łodygi wielu upraw i wykonują ruchy w bulwach ziemniaka, a także w okopowych marchewkach, burakach, czołach i innych uprawach (zwłaszcza młodych).

Żyj w glebie od 3 do 4 lat.W połowie lata młode larwy wychowują młode, a po 15–20 dniach pojawiają się młode chrząszcze, które pozostają do zimowania w glebie.

Uprawy te wysiewa się wczesną wiosną przed sadzeniem (siewem) lub między rzędami w sezonie wegetacyjnym warzyw i ziemniaków. Młode rośliny kultur przynęt wykopuje się kawałkami ziemi i wybiera larwy. Wireworm dobrze rozmnaża się w glebach kwaśnych, więc powinny być wapienne.

Ziemniak 28-cętkowana biedronka (epilahna) - okrągłe owalne wypukłe naczynie o długości 5-7 mm, brązowo-czerwone; na obu elytrach znajduje się 28 czarnych plam. Pod koniec czerwca samice składają bladożółte wydłużone jaja w pęczkach na dolnej powierzchni liści.

Larwa jest żółto-zielona, ​​obsadzona czarnymi rozgałęzionymi pędami. W ostatnich latach znaczne rozprzestrzenianie się tego szkodnika w ogrodach.

Szkody wyrządzają zarówno chrząszcz, jak i larwa, które dotykają ziemniaków, pomidorów, bakłażana, ogórków, melonów, arbuzów i innych upraw. Największą szkodę wyrządzają ziemniaki. Larwy zjadają miąższ liści, pozostawiając nienaruszone żyły - szkieletują liście. Od drugiej dekady sierpnia pojawia się nowa generacja tych szkodników. Larwy krowy prawie zawsze znajdują się na spodzie liści.

Powinieneś również przeprowadzić ręczne zbieranie chrząszczy i larw, potrząsając nimi w szufladach i łapać za pomocą siatki. Aby zniszczyć złapane owady, wlewa się je do wiader lub brzegów, na dnie których znajduje się warstwa wody i nafty.

Medvedka East - Duży brązowo-brązowy skrzydlaty owad. Przednie nogi kończą się dużymi zębami, którymi niedźwiedź kopie glebę i gryzie rośliny napalonymi szczękami.

Niedźwiedź jest bardzo płodny, składa w maju od 200 do 400 jaj, z których wylęgają się larwy po jednym do dwóch tygodni. Dzięki dobrze rozwiniętym skrzydłom potrafi latać na znaczną odległość.

Niedźwiedzie wolą mokre obszary. Szczególnie wiele z nich gromadzi się na ziemiach bogatych w próchnicę. Szkodniki prowadzą ukryty tryb życia, w ciągu dnia są w glebie, a nocą wychodzą na powierzchnię.

Dorosłe niedźwiedzie zimowe i ich larwy w glebie lub oborniku. Niedźwiedzie niszczą wszystkie rośliny warzywne, i to nie tylko na otwartym terenie, ale także w szklarniach. Wiosną opuszczają miejsca zimowania, wykonują ruchy w glebie, jedzą zasiane nasiona, obgryzają korzenie i podziemną część łodyg, powodując śmierć roślin.

Najłatwiejszy i najtańszy sposób radzenia sobie z niedźwiedziem - urządzenie dołów myśliwskich. W miejscach, w których gromadzą się szkodniki, jesienią wykopują otwór o dowolnej długości, szerokości 50 cm i głębokości 30 cm, do którego wkładany jest podgrzany obornik.

Niedźwiedzie chętnie wspinają się tam na zimę. Wraz z nadejściem mrozu obornik jest wyrzucany z dołu, a owady giną z powodu niskich temperatur. Aby zniszczyć gniazda i przejścia niedźwiedzia, jesienią miejsce jest wykopane do pełnej głębokości warstwy uprawnej.

Jeśli jesienią doły myśliwskie nie były odpowiednie, wiosną układają małe sterty przynęty (najlepiej świeże). Niedźwiedzie chętnie czołgają się tam, aby złożyć jaja. Po 25-30 dniach sterty są skanowane, niedźwiedź i jajka są spalane.

Jako środki odstraszające zaleca się: a) suchy piasek (jedno wiadro) zwilżyć 0,5 l nafty i posypać nią w miejscach, w których gromadzi się niedźwiedź; b) zwilżyć trociny (jedno wiadro) kreoliną i posypać w miejscach nagromadzenia szkodnika; c) kilka razy posyp ziemię ziemią w pobliżu roślin kulami moli.

Możesz złapać szkodnika za pomocą belek, na dno których wlewa się olej roślinny, z warstwą 1 cm. Banki są wkopywane w ziemię nieco poniżej powierzchni i nieco głębiej lub na poziomie kursu niedźwiedzia. U góry są przykryte tekturową lub drewnianą pokrywką. Zwabione zapachem oleju niedźwiedzie wpadają do słoików i umierają.

W walce z niedźwiedziem stosuje się również tak popularną, łatwo dostępną metodę. Nabywają małe ryby (szprot, szprot itp.) - marynowane, pikantne solone lub świeże, a nawet zepsute. Rozdzierają go na połówki i kładą w otworach podczas przesadzania na głębokość 3-4 cm w kształcie trójkąta.

Na grzbietach tuszki ryb są układane między rzędami wyładunku na tę samą głębokość. Ustalono, że niedźwiedź nie wchodzi ani w grzbiety, ani w otwory, w których układana jest ryba, nasiona i rośliny pozostają nienaruszone.

Należy zauważyć, że niedźwiedź nie żyje w glebie nawożonej odchodami z kurczaka, nie lubi zapachu czosnku, jest przerażony kwiatami nagietka.

Jako środek zapobiegawczy zapobiegający pojawianiu się i gromadzeniu się niedźwiedzia ogromne znaczenie ma rekultywacja drenażu - urządzenie rowów drenażowych do odpływu nadmiaru wilgoci, utrzymujące wysokie grzbiety i grzbiety w okresie letnim.

Ogród bez szkodników

Medvedka to mały brązowy owad, którego długość ciała dochodzi do 5 cm, ma skróconą elytrę, dobrze rozwinięte kończyny.

Medvedka

Ukazuje się w wielu krajach WNP, ale przede wszystkim w środkowych i południowych regionach Rosji i Ukrainy, a także w wilgotnych i ciepłych regionach Mołdawii i Białorusi. Jeśli nie ma obficie uprawianych obszarów, niedźwiedź przenosi się do szklarni, bliżej upraw warzyw. Zjada wszystko: kapustę, buraki, marchew, cebulę, pomidory, ogórki, ziemniaki i bakłażan.

W jednym gnieździe umieszcza się do 400-440 jaj, z których po jednej lub dwóch dekadach pojawiają się jaskrawe, larwalne larwy, stanowiące bardzo duże zagrożenie dla ogrodu.

Środki kontroli Nie należy kupować obornika od przypadkowych dostawców w celu nawożenia witryny. Jeśli niedźwiedzie się pojawiły, musisz najpierw spróbować je zniszczyć bez pestycydów.

Istnieje prosty i przyjazny dla środowiska sposób: musisz zrobić pułapki z niedojrzałego obornika, do którego chętnie wspinają się niedźwiedzie. Tam są łatwe do złożenia i zniszczenia.

Nie należy nadużywać toksycznych leków, takich jak fosforek cynku zmieszany z gotowaną kukurydzą lub jęczmieniem. Takie trucizny gromadzą się w glebie, a następnie przechodzą do roślin okopowych, bulw i innych organów roślin, którymi się żywimy.

Chrząszcze

Chrząszcze lamelowe są podzielone na kilka szkodliwych gatunków, wśród których najbardziej niebezpieczne są blaszki blaszkowate, chrząszcze majowe, chrząszcze dżungli czerwcowej. Brązowe kwiaty jedzą kwiatostany i kwiaty kapusty i innych krzyżowców, a także pąki kwitnącej cebuli.

Chrząszcz włoch i włoch czerwcowy uszkadzają rośliny okopowe i korzenie. Chafer ma czerwonawo-brązową elytrę z czarną obwódką na krawędziach. Długość ciała wraz z osłoną chitynową wynosi od 22 do 30 mm. Chrząszcze zimują w glebie. Wylatują na początku maja, w ciepłych źródłach pod koniec kwietnia.

Trudno jest przerwać cykl rozwojowy tego chrząszcza, ponieważ samice składają jaja w glebie na głębokość co najmniej 10 cm, a po miesiącu z żółtawobiałych jaj pojawiają się białe grube larwy. Ich żółte głowy wyraźnie wyróżniają się na tle łukowatego ciała. Pełny cykl rozwoju trwa od 3 do 5 lat.

Środki kontroli. W celu masowego rozmnażania chrząszcza majowego rośliny Inta-Vir należy spryskać (1 tabletka na 10 litrów wody). Rano, gdy chrząszcze są nieaktywne, są strząsane na film lub konopie.

Na 1 akrze wykopują 8 otworów o wymiarach 50 x 50 x 30 cm i obliczają stężenie larw. Jeśli średnia wynosi więcej niż 1 larwa na 1 m2 działki, konieczne jest wykopanie gleby głęboko jesienią i wiosną i ręczne zebranie wszystkich larw.

Ślimaki

Szkodliwość ślimaków nie pojawia się na zewnątrz. Ale swoimi maleńkimi, chitynowymi zębami gryzą całą tkankę miąższową.

Ślimaki żywią się owocami, a nawet grzybami. Jaja są składane w glebie. Ślimaki zimują, zagłębiają się w ziemi, skąd wyłaniają się na wiosnę. W gorące letnie dni całkowicie pokrywają dziurę w dołku śluzem i mogą znajdować się w stanie hibernacji przez długi czas.

Miejscami dystrybucji ślimaków są podmokłe sadzonki jagód i ogrodów. Nie wszystkie rodzaje ślimaków są równie szkodliwe. Ślimaki bursztynowe, owłosione i leśne są bardziej nieszkodliwe niż winogrona, które zjadają nie tylko winogrona, ale także kapustę, buraki i inne soczyste rośliny ogrodowe.

Środki kontroli. Z rozkładem masy ślimaków zbieranych ręcznie. Należy to zrobić wcześnie rano lub wieczorem przed zmierzchem, ponieważ ślimaki unikają bezpośredniego światła słonecznego. W upalne dni zbieranie ślimaków jest trudne.

Stonka ziemniaczana

Ten szkodnik z wieloma szkodnikami został kiedyś sprowadzony do Rosji z Ameryki, a raczej z pól ziemniaczanych w Kolorado. Stąd nazwa chrząszcza.

Plecy i elytra są żółtawo-czerwone lub jasnożółte, na podszewkach znajduje się 5 czarnych podłużnych pasków, a czarne plamki wyróżniają się na płasko z przodu. Na zimę chrząszcze wspinają się głęboko w glebę: 20–50 cm to zwykle głębokość, na którą zstępują szkodniki.

Gdy tylko temperatura gleby wzrośnie do 25 ° C, chrząszcze wychodzą ze swoich schronień i zaczynają jeść wszelkie rośliny z rodziny psiankowatych, nawet dzikie psiankowate, trujące narkotyki i bielone. Chrząszcz jest bardzo niebezpieczny dla ziemniaków, które mają soczyste delikatne kiełki. Chrząszcze są dość mobilne: potrafią latać na duże odległości w poszukiwaniu pożywienia.

Ten chrząszcz przenika do szklarni z pomidorami, przyciąga go ich silny specyficzny zapach. Po zjedzeniu liści robaki zyskują siłę, a samice zaczynają składać jaja na nienaruszonych ostrzach liści na spodzie. Jajka są najpierw żółte, a potem rumienią się. Ich długość wynosi 1-2 mm, kształt jest wydłużony-owalny, powierzchnia jest gładka i błyszcząca, w każdym sprzęgle jest kilkadziesiąt jaj.

Przez 2 dekady larwy całkowicie niszczą liście ziemniaków, tylko gołe łodygi pozostają nad ziemią. Po zjedzeniu jednej rośliny larwy czołgają się do następnej.W tym czasie rosną, osiągając długość 1, 5 mm, ich kolor jest pomarańczowo-czerwony, ciało jest podzielone na segmenty pokryte czarnymi plamami, na każdym segmencie z reguły 3 plamki.

Taki pupa również uzyskuje taki kolor, ale jest on nieco mniejszy niż larwa. Szczenięta rozwijają się po wysyceniu zaschniętych larw z prawie zniszczonej rośliny i poczwarki w ziemi. Mijają 1-2 tygodnie i rodzi się nowe pokolenie młodych błędów.

Środki kontroli. Środki kontroli powinny być zarówno zapobiegawcze, jak i ochronne, mające na celu pokonanie chrząszcza. Chrząszcz pojawia się tam, gdzie rosną ziemniaki. Większość mieszkańców lata uprawia wczesne ziemniaki. Najbardziej niebezpieczny szkodnik nie może zdobyć siły na ziemniaczanych wierzchołkach. Ziemniaków nie należy sadzić w tym samym miejscu, w którym były sadzone poprzednio.

Podczas zbioru ziemniaków nie pozostawiaj bulw w ziemi. Po zbiorach konieczne jest wykopanie lub zaoranie gleby, aby chrząszcze ukrywające się na zimę znalazły się na powierzchni gleby, a następnie mróz je zniszczy.

Uprawa gleby powinna być przeprowadzana latem, gdy potomstwo odbywa się między rzędami. Takie kopanie na płytkiej głębokości częściowo pomoże zniszczyć poczwarki w ziemi.

Nie używaj często chemicznych metod kontroli: pestycydy działają nie tylko na chrząszcze. Jeśli jest mało szkodników, możesz początkowo ograniczyć się do ręcznego zbierania w małych pojemnikach z mocnym wodnym roztworem zwykłej soli. Bulwy ziemniaka są częściowo chronione przed bezpośrednim działaniem chemikaliów przez warstwę ziemi, w przeciwieństwie do pomidorów, pęcherzyków, papryki i innych roślin psiankowatych, które wykorzystują nadziemne organy do jedzenia.

Te ostatnie należy traktować najmniej toksycznymi substancjami, na przykład bitoksibacyliną, która rozpuszcza się w wodzie w ilości 40–100 g na wiadro wody. Jest to produkt biologiczny, który niszczy larwy po 3-krotnym leczeniu w odstępach tygodniowych.

3 tygodnie przed zbiorem można spryskać rośliny Inta-Vir. Wiadro z wodą wymaga 1 tabletki owadobójczej. Plantacje ziemniaków są poddawane działaniu wielu środków owadobójczych: sonet lub biorin - 10 g na 10 l wody, bifetrin - 35 g na 10 l wody, fenoksyna - 100 g na 10 l wody, furia - 0,7 ml na 10 l wody, sumi alfa - 5 g na 10 l wody, rovikurt - 10 g na 10 l, decis - 2 ml na 10 l wody.

Szufelka Marsha

Czasami nazywa się to ziemniakiem, ale nie jest to do końca prawdą, ponieważ zjada także pomidory, kukurydzę i inne rośliny. Gąsienice przy ziemi gryzą pasaże w łodygach upraw i zjadają zawartość, wykonując ruchy w rdzeniu, po czym rośliny wysychają i umierają, a nawet deszczowa pogoda nie ratuje uszkodzonej łodygi przed śmiercią i postępującą gniciem.

Na nie czarnej ziemi i w środkowej Rosji wprowadzenie gąsienic zwykle rozpoczyna się w czerwcu, natychmiast po posadzeniu pomidorów na otwartym terenie. Gąsienice wychowują młode w glebie obok roślin pod koniec lipca.

Motyle mogą składać jaja na dzikich trawach. Miarki wyróżniają się na tle zielonej rośliny z czerwonymi lub ciemnoróżowymi skrzydłami o rozpiętości do 3, 5–3, 8 mm.Na krawędzi przednich skrzydeł znajduje się wyraźna granica szarego koloru, który rozciąga się na całą powierzchnię tylnych skrzydeł tej gałki.

Z jaj złożonych na uprawianych i dzikich trawach pojawiają się duże, długie (do 4 cm) gąsienice z czarnymi brodawkami i szczecinami, głowa ma kolor świeżej krwi, ciało jest pokryte pasami tego samego koloru.

Środki kontroli. Hilling pomidorów po posadzeniu zapobiega wnikaniu gąsienic do łodyg. Pozytywnym efektem jest wprowadzenie nawozów mineralnych w lecie.

Uszkodzone rośliny są usuwane wraz z systemem korzeniowym i spalane. Jeśli czerpak bagienny znacznie się namnożył, przeprowadza się opryskiwanie preparatami chemicznymi. Dawka i zestaw są takie same, jak w przypadku walki z stonką ziemniaczaną.

Solanacea lub pchła ziemniaczana

Poza chronioną ziemią, na wolnym powietrzu, pchła może dokładnie uszkodzić sadzenie pomidorów, papryki, bakłażana i ziemniaków. Niszczy liście, na których pojawiają się liczne dziury, gdy pchła zjada miękkie tkanki blaszek liściowych, prowadząc do więdnięcia i nieuchronnej śmierci rośliny.

Podobnie jak większość niebezpiecznych szkodników z rodziny psiankowatych, pchła spędza zimę w glebie, uciekając w górnej warstwie przed ostrymi fluktuacjami w niskich temperaturach. Na początku maja chrząszcze zwykle budzą się i wychodzą na powierzchnię. W przeciwieństwie do wielu gałek chrząszcze nie potrzebują zielonych roślin do składania jaj.

Zwykle składanie jaj odbywa się pod dobrze rozgrzaną bryłą ziemi. Jajka żółte, wydłużone owalne, o długości 0,6 mm. Łatwo je dostrzec gołym okiem na ziemi. Larwy pcheł ziemniaczanych zasiedlają system korzeniowy roślin psiankowatych. Kształt larw jest wydłużony, dorosła larwa ma 3 pary kończyn. Aktywne potomstwo wymaga dobrze ogrzanej gleby.

Środki kontroli. Nadmierna wilgotność gleby jest szkodliwa dla bloshka, dlatego sadzenie należy podlewać częściej. Zaleca się zapylanie nasadzeń mieszaniną pyłu tytoniowego, wapna i popiołu dla poszczególnych miejsc. Na 3 tygodnie przed zbiorem odkurzanie należy zatrzymać.

Drutowe

Jest to jeden z najbardziej niebezpiecznych rodzajów szkodników. Szczególnie szkodliwe są ciemne, pasiaste, siewne, czarne, błyszczące, szerokie i stepowe drutowce, zjednoczone wspólną nazwą - dziadki do orzechów. Chrząszcze niszczą korzenie, rośliny okopowe, bulwy i szyjki korzeniowe. Larwy uszkadzają kapustę, ich ciała mają kształt robaka, pokrywa chityny jest gęsta.

Rozwój dziadków do orzechów przebiega niezwykle powoli; z reguły potrzeba 3-4 lat, zanim zacznie się poczęcie. Proces ten zachodzi w glebie na głębokości 14–16 cm, zwykle bliżej połowy lata, kiedy reżim temperaturowy dla nich można uznać za idealny.

Pupae zamieniają się w robaki po pół miesiąca. Młode chrząszcze pełzają po ziemi w kierunku pionowym. Nadmiar wilgoci i zimna powoduje, że zakopują się głębiej, a wraz z nadejściem ocieplenia znów się podnoszą.

Same drutowce są małe, ich ciała są nieco dłuższe niż 1 cm, kolor jest brązowy, niebieskawy lub czarny. Dziadki do orzechów mają swoją nazwę z powodu kliknięć, które słychać, gdy chrząszcz, upadając na grzbiet, gwałtownie podskakuje, wydając ostry dźwięk kliknięcia.

Środki kontroli. Chrząszcze boją się wapna, zasadowych nawozów. Wapnowanie, wiosenne stosowanie siarczanu amonu, azotanu amonu w glebie jest bardzo skuteczne. Obowiązują głębokie orki i częste spulchnianie.Jeśli generowanie wireworms jest zbyt liczne, konieczne jest sadzenie niejadalnych kultur dla chrząszczy.

Nasiona można traktować zawiesiną 65% c. n. Fantiurama lub Fantiuram-molibdenian, 4 g na 1 kg nasion, które odstraszą dziadki do orzechów nie tylko od nasion w glebie, ale także od pędów wielu roślin warzywnych na terenie.

Kto gryzie ziemniaki na stronie?

Kret szczura mieszka głównie na ziemiach Ukrainy, na Zachodnim Ciscaucasia oraz w niektórych południowych regionach Rosji. Jednak coraz częściej gryzonie są zauważane znacznie na północy, na przykład na Uralu Południowym. Aktywnie odkrywa nowe ziemie i psuje plony. Głównym przysmakiem kretów są bulwy ziemniaków, marchwi i buraków.

To zwierzę jest naprawdę ślepe. Zamiast oczu ma fałd skóry pokryty sztywnym włosiem. Przednie nogi są podobne do szczurów, silnie rozwinięte są cztery palce, którymi kopie norki i tunele. W przeciwieństwie do kretów, kretowate szczury żywią się tylko roślinami okopowymi i nie jedzą owadów.

Kret szczury nie są tak niebezpieczne dla ogrodnika, ponieważ nie są płodne. Pojawiają się dwa do trzech dzieci rocznie. Trudno jest ich wyrzucić z ogrodu. Ogrodnicy, którzy spotkają bestię, zauważają swoją wytrzymałość nawet do ultradźwięków. Nie reagują na lekkie wibracje, takie jak mole. Dlaczego Być może wynika to z faktu, że kret szczur wchodzi głęboko w ziemię. Jego system tuneli jest strukturą wielopoziomową.

Blisko powierzchni znajdują się przejścia, które służą do wyszukiwania roślin okopowych. Mają ostre gałęzie w dół - jest to „pierwsze piętro” mola szczura. Tam idzie z małymi ziemniakami. Głębszy poziom idzie w kierunku spiżarni gryzoni i jego „sypialni”.

Zimą zwierzę zagłębia się w ziemi na głębokość trzech metrów. Ogrodnicy próbują łapać kret szczury za pomocą różnych pułapek lub pułapek. Aby to zrobić, pułapka jest instalowana przy wyjściu z norek.

Jeśli to zwierzę jest widoczne w ogrodzie, należy pilnie podjąć środki, w przeciwnym razie całe zbiory na następny rok „zejdą pod ziemię”.

Plaga Ogrodu Wodnego - Earthen Rat

Wygląd glinianego szczura jest bardzo podobny do zwykłego, znanego szczura lub dużej myszy. Jednak ten gryzoń nie ma nic wspólnego ze szczurami. Ma inny styl życia. Znajduje się w pobliżu zbiorników wodnych i być może jest to główny warunek jego pojawienia się.

Bardzo często zatruwa życie ogrodników, których działka znajduje się w pobliżu jezior. Tam dla gryzoni powstają optymalne warunki do życia - są ziemniaki i trochę wody, w której można pływać. Ziemne szczury są doskonałymi pływakami.

Cały horror pojawiania się glinianych szczurów polega na ich szybkim rozmnażaniu. W ciągu jednego roku populacja w ogrodzie może znacznie wzrosnąć. Jeśli nie podejmiesz żadnych działań, możesz zapomnieć o żniwach, które będą karmić całe stada szczurów. Widok gryzoni jest dość prosty.

Dorośli osiągają 25 cm długości ogonem. Waga sięga 500 g. W pobliżu domów i ogrodów szczur pojawia się bliżej upadku, gdy plony są „gotowe”. Latem mieszkają w pobliżu zbiorników wodnych.Łatwiej sobie z nimi poradzić niż ze szczurami-kretami. Szczury naprawdę nie lubią ostrych zapachów i pewnej częstotliwości dźwięków.

Istnieją specjalne repelenty elektromagnetyczne. Zręcznie wypędzają gryzonie na dwa do trzech dni. Wadą tej metody jest to, że potrzeba będzie wielu repelentów.

Istnieje tańszy, ale bardziej skuteczny sposób walki - nafta, benzyna, olej silnikowy i rośliny. Kawałek tkaniny należy zwilżyć dowolnym produktem naftowym i umieścić w otworze. Aby przynajmniej jakoś zachować rośliny okopowe, posadzić miętę, czarnego bzu, piołun lub wrotycz pospolity na obszarach, na których rosną te warzywa.

Rośliny te boją się szczurów jak ogień. Zatrucie gryzoni nie jest zalecane! Koty mogą jeść zwłoki zatrutych zwierząt, a trucizna może dostać się do gleby.

Ćma ziemniaczana

„Dziękuję” za szkodliwy „skarb”, jaki świat powinien mieć w Ameryce Środkowej i Południowej, skąd pochodzi kret. To z tych miejsc rozpoczęła się jej podróż dookoła świata, a teraz szkodniki można znaleźć w kilkudziesięciu krajach. W Rosji „debiut” miał miejsce w latach 80. XX wieku, to znaczy nie tak dawno temu. Przyjechała do ojczyzny z mnóstwem tytoniu i pomidorów, jej ulubionej uczty. Dziś południe naszego kraju jest domem dla ćm ziemniaczanych.

Naukowo ćmy ziemniaczane nazywane są fluoridea. Ten brązowo-szary owad z ciemnymi krawędziami i plamami na skrzydłach nie rośnie z rozpiętością skrzydeł większą niż 13 mm. Przy złożonych skrzydłach wynosi zwykle tylko 6-8 mm. Motyl ma nienaturalnie mały narząd jamy ustnej, ale raczej długie anteny.

Cykl biologiczny fluorków

Im wyższa temperatura powietrza, tym szybszy rozwój owada od jaja do dorosłości. Średni okres transformacji wynosi 3-4 tygodnie, ale spójrz na zmiany różnicy temperatur: jeśli kret rozwija się w temperaturze + 35 ° C przez 16 dni, to +15 ° C wynosi już 70, a w + 10 ° okresie już 200 dni!

Cały proces życia ćmy ziemniaczanej wygląda następująco:

1. Jajko Na tym etapie szkodnik trwa do 7 dni w lecie i 20-35 w zimie. Z wyglądu składanie jaj jest zarodkami w postaci zaokrąglonego owalu o szerokości 0,4 mm i długości 0,8 mm. Perłowa biel jajka początkowo zmienia kolor na ciemny w miarę dojrzewania zarodka.
2. Larwa Przed poczęciem odbywają się 4 etapy linienia. Latem zajmuje to 10-20 dni, a zimą 45-65. Gąsienica składa się z trzech odrębnych segmentów. W stanie noworodka jego długość wynosi 2 mm, kolor jest blady, jest nagi z 3 parami kończyn i ciemną głową i tarczką. Dojrzewająca larwa staje się zabarwiona zielonkawo (podczas karmienia roślinami okopowymi) lub wyblakła szarość (podczas karmienia częścią wegetatywną), zarasta drobnym włosiem i ma długość do 12 mm.
3. Dolly Na tym etapie ćmy zajmie to tylko 5 dni w sezonie letnim i nawet 2-3 miesiące w zimie.
4. Motyl Po wyjściu z kokonu owad nie będzie żył długo, tylko kilka dni, maksymalnie kilka tygodni. W tym czasie po kryciu zniesie do 200 jaj. Samica wykonuje murowanie wewnątrz liścia, rzadziej w glebie lub bulwach odsłoniętych z gleby. Liczba jaj w jednym sprzęgle wynosi od 1 do 20.

Dieta ćmy jest bezpretensjonalna. Larwa zjada wnętrze płyt liściowych wierzchołków ziemniaka. W rezultacie część ziemi rośliny wysycha, a następnie szkodnik przenosi się do roślin okopowych, przenika przez oczy lub pęka i zaczyna aktywnie gryźć mięso.

Szkoda od pasożyta

Najbardziej wrażliwą rośliną jest ziemniak. Krzewy rośliny słabną z powodu częściowego lub całkowitego zniszczenia liści. Uszkodzone bulwy nie nadają się do żywności, to znaczy poważnie wpływa to na wielkość plonu i jakość warzyw. To samo dotyczy nasion.

Oznaki uszkodzenia fluorku:

• Pajęczyna na krzakach ziemniaków.
• „Górnictwo” (owrzodzenie) liści.
• Martwe łodygi.
• Udary i tunele czasoprzestrzenne w skórce i miąższu bulw.
• Zgniliznę w miejscu uszkodzenia.

Środki zapobiegawcze i ochronne

Jeśli dotknięta uprawa zostanie po prostu pozostawiona w ziemi lub na powierzchni, larwy ćmy po prostu wdrapią się na ziemię i spokojnie tam zimują. Tak więc w przyszłym roku na plantacji ponownie nastąpi inwazja szkodników.Oto jak postępować:

Jako pierwsza sadzi na miejscu odmiany wczesnego dojrzewania. Są całkowicie odporne na szkodniki. W następnym sezonie możesz posadzić zwykłą odmianę. Używając chemikaliów do eksterminacji moli, zatrzymaj się w Danadim, Ditoks, Di-68, Bi-58, Rogosei-S.